بررسی تغییرات توزیع نیرو و نوسانات مرکز فشار در زنان با و بدون سندروم درد پاتلوفمورال در وضعیت ایستا

سندروم درد پاتلوفمورال یکی از متداول ترین آسیب های زانو در سنین جوانی است. با توجه به انتخاب راهبرد های مختلف توسط افراد هنگام بروز درد، هدف از این مطالعه دستیابی به پاسخ این پرسش است که وجود درد یکطرفۀ پاتلوفمورال توزیع نیروی بین دو پا و نوسانات مرکز فشار را چگونه تحت تأثیر قرار می دهد؟ برای این منظور دوازده زن مبتلا به درد یکطرفۀ پاتلوفمورال و دوازده زن بدون سابقۀ هیچ گونه درد در اندام تحتانی، همگن شده با گروه مبتلا در این تحقیق شرکت کردند. شاخص های انحراف استاندارد نوسانات قدامی خلفی (sdap)، انحراف استاندارد نوسانات داخلی خارجی (sdml)، میانگین سرعت نوسانات، طول مسیر جابه جایی مرکز فشار، محدودۀ نوسانات، طول محور مینور، طول محور ماژور، نیرو و شاخص تقارن (si) ارزیابی شد. نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد که سندروم درد پاتلوفمورال بر توزیع متقارن نیرو بر روی دو پا در حالت ایستادۀ ساکن در افراد مبتلا تأثیر گذاشت و متعاقب آن بیشترین تأثیر در نوساناتِ پاسچرالِ این افراد در جهت داخلی - خارجی (64/21±12/19) دیده شد. از کلیۀ شاخص های مورد بررسی تنها طول مسیر جابه جایی مرکز فشار در دو گروه تفاوت معناداری را نشان نداد (4/0p=). افزایش نیروی متحمل شده بر روی پای سالم در افراد مبتلا به درد یکطرفۀ زانو در درازمدت می تواند صدمات جبران ناپذیری را به پای سالمِ این افراد وارد کند، بنابراین در برنامه های توانبخشی علاوه بر ارائۀ راهکارهای تقویتی سازوکار های درگیر در تعادل، باید به صورت ویژه پای سالم در افراد مبتلا به درد یکطرفۀ پاتلوفمورال را در نظر داشت.